بررسی مؤلفه ها و عوامل تاثیرگذار بر مدل سازمان یادگیرنده در دانشگاه شیراز سال۱۳۹۱

مقدمه: در جهان متغیر و متحول امروزی اگر سازمان ها بخواهند به اطلاعاتی که از قبل داشته اند، بسنده کنند، پایدار نخواهند ماند. کلید حل مشکلات سازمان ها، یادگیری است و سازمان هایی موفق هستند که سریع تر از دیگران یاد گیرند و حرکت کنند. امروزه جهانی شدن امور، انتظارات زیاد ارباب رجوع، فشارهای رقابتی و مانند اینها علائمی هستند که یادگیری را ضروری می سازند. این تحقیق با هدف کلی بررسی میزان یادگیرندگی کارکنان دانشگاه شیراز در سال 91 انجام گردید. مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه پیمایشی- توصیفی بود که روی 208 نفر از کارکنان دانشگاه شیراز انجام شد. گردآوری اطلاعات با استفاده از پرسشنامه سازمان یادگیرنده sanga.p صورت گرفت. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه با استفاده از نظرات اساتید دانشگاه و پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ با ضریب 97/0 تأیید شد. سپس نتایج توسط نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: نتایج نشان داد با توجه به دیدگاه کارکنان (تعداد 208نفر )، دانشگاه شیراز از نظر ویژگی های سازمان یادگیرنده در سطحی بالاتر از سطح متوسط قرار دارد. قوی ترین مؤلفه یادگیری کارکنان در دانشگاه شیراز مربوط به (مدل ذهنی با میانگین 73/3) و ضعیف ترین مؤلفه مربوط به (تسلط فردی و تفکر سیستمی با میانگین 49/3) بود. نتیجه گیری: آموزش عالی به عنوان بزرگترین مرکز خلق و توسعه دانش، نقش به سزایی در توسعه کشورها دارد لذا برای پاسخ گویی به نیازها وانتظارات جامعه بایستی زمینه ای ایجاد شود که آموزش عالی بتواند به طور مداوم کیفیت فرآیندها و فعالیت های خود را بهبود ببخشد. در این خصوص نقش نیروی انسانی پررنگ تر از گذشته خود را نشان می دهد.